It's the economy, stupid
Er woedt momenteel een ware mondiale handelsoorlog, dankzij de introductie van stevige tarieven door Amerikaans president Trump. Begin april voerde hij tarieven in die gebaseerd waren op het handelstekort (= Amerika importeert meer vanuit land X dan het exporteert naar land X). Dat er zo op het handelstekort wordt gefocust is absolute quatsch.
Wanneer ik meer geld aan mijn bakker geef dan hij aan mij, is dat geen probleem. We profiteren beiden van zijn specialisatie. Mijn werkgever heeft dan weer een negatieve handelsbalans met mij, maar dat is ook voordelig voor beide partijen.
Op macroniveau is het vergelijkbaar. Als België een negatieve handelsbalans heeft met land X, waarderen Belgen de producten uit dat land, wat beide economieën ten goede komt. Vrije handel bevordert concurrentie, innovatie en efficiëntie, wat leidt tot lagere prijzen en een grotere keuze voor consumenten. Wanneer overheden zich richten op het corrigeren van de handelsbalans, negeren ze deze voordelen en belemmeren ze de economische groei.
Iemand die denkt dat tarieven iets beter zullen maken, ziet internationale handel als een zero sum game, waar 1 partij wint wat de ander verliest. Zo'n handelsoorlog zorgt echter voor minder welvaart voor iedereen. Iedereen verliest. Hopelijk zien de protagonisten dat ook snel in en blijft de Europese Unie weg uit dit opbod. Het beste antwoord op handelstarieven is gewoon niets doen.
In deze context vinden onze federale beleidsmakers het blijkbaar opportuun om een meerwaardebelasting in te voeren. De enige belasting die ons land nog niet kende. Al wil ik hun creativiteit in deze zeker niet onderschatten.
Een opvallende vaststelling is dat deze belasting niet als een solidariteitsbijdrage wordt benoemd, maar als een meerwaardebelasting. Dat is niet alleen symbolisch belangrijk, maar betekent ook dat het geen uitzonderlijke en tijdelijke bijdrage is, zoals een crisisbijdrage, maar een echte belasting.
Op alle beleggingen zal er meerwaardetaks moeten worden betaald: aandelen, obligaties, opties, cryptomunten, swaps, deelbewijzen, futures, termijncontracten en zelfs emissierechten. Iedereen die in een beleggingsfonds zit, zal de meerwaardetaks moeten betalen. Bijna een miljoen unieke Belgen investeren in minstens één beleggingsfonds.
Daarnaast valt iedereen met een verzekeringscontract van tak 6 t.e.m. 21, 23 en 44 onder de belasting. Dit geldt dus ook voor een Tak 21, een verzekeringsproduct vergelijkbaar met een spaarrekening. ETF's ofte trackers, een mandje van beleggingen dat je op de beurs kan kopen en verkopen, net zoals een gewoon aandeel, en zeer populair bij jongeren, worden ook belast. Ongeveer een half miljoen Belgen bezitten ze.
De vrijstelling van €20.000 waar Sammy Mahdi voor pleitte, staat er niet in. Ook de vrijstelling voor aanzienlijk belang onder 20%, waar G-L Bouchez voor pleitte, staat er niet in. Elke persoon die een aandeel heeft in gelijk welke niet-beursgenoteerde vennootschap zal die aandelen moeten laten waarderen. De regel voor die waardering wordt: eigen vermogen + EBITDA maal 4. Als je niet akkoord gaat, wacht jou een revisor van minstens €10.000 per waardering.
De waarderingsdatum is vastgelegd op 31 december 2025, want de taks start op 1 januari 2026. Fiscalisten en revisors wrijven zich misschien in de handen, maar iets wat vaak uit het oog verloren wordt, is dat dit ook een ongelooflijke administratieve last zal leggen op de fiscus om dit allemaal te handhaven. Extra overheid dus.
Nu we zijn er nog niet, het gaat slechts om ontwerpteksten. We zullen zien of de soep zo heet wordt opgegeten als ze wordt opgediend.